Ο Δημήτρης Κούκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών με δασκάλους τον Γιάννη Μόραλη και τον Νίκο Νικολάου, καθώς και διακόσμηση και σκηνογραφία με τον Βασίλη Βασιλειάδη (1969–1974). Συνέχισε τις σπουδές του στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι με δάσκαλο τον Gustave Singier (1975–1978).
Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στο Καλλιτεχνικό Κέντρο «Ώρα» στην Αθήνα το 1977. Η ζωγραφική του κινείται ανάμεσα στην παραστατικότητα και την αφαίρεση, με έμφαση στο χρώμα και το φως ως μέσα απόδοσης του χώρου. Τα έργα του αποτυπώνουν κυρίως τοπία της ελληνικής φύσης και του Αιγαίου, μέσα από μια ποιητική και συγκινησιακή προσέγγιση.
Δουλεύει κυρίως με ακρυλικά σε καμβά, ενώ χρησιμοποιεί επίσης υδατογραφίες. Η χειρονομιακή του ζωγραφική, με έντονη κίνηση και φευγαλέο φως, συνδυάζεται με αυστηρή δομή και συνθετική ισορροπία.
Παράλληλα με την καλλιτεχνική του πορεία, δίδαξε στην ΑΣΚΤ ως ειδικός επιστήμονας στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη (1983–1992) και αργότερα σε εκείνο του Δημήτρη Μυταρά (1999).
Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από σαράντα ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Έργα του βρίσκονται σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, όπως στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Βορρέ, στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης, καθώς και σε συλλογές στη Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Η.Π.Α. και Κύπρο.
